Vandaag passen mijn schoonouders sinds maanden weer op de kinderen. De BSO is deze week dicht ivm de Pinkstervakantie en de coronamaatregelen. Mijn jongste start pas in juli op de opvang. De afgelopen maanden heb ik voor mijn gevoel stil gestaan wat betreft werk. Mijn zwangerschapsverlof was in januari voorbij en ik had zin om er met volle bak tegenaan te gaan. De corona kwam als een zware domper mij tegemoet.
Ik zag om me heen verschillende reacties van ondernemers: van eerst zen naar pure paniek tot verslagenheid of geïnspireerd tot het ontwikkelen van nieuwe innovaties/ideeën en nieuwe kansen zien. Ik wilde graag tot die laatste categorie behoren, maar ik heb de afgelopen tijd de eerste fasen doorlopen. Van rust naar onrust, naar paniek en verslagenheid.
Ik heb echt moeten leren loslaten de afgelopen maanden. Accepteren dat er weinig tot geen ruimte was om nieuwe zaken op te pakken. Probeer je laptop maar eens open te klappen als er kleintjes om je heen lopen. Alsof ze hun antennes erop hebben afgesteld. Ik moest het van de avonden hebben waarin ik vaak afgemat was van de hele dag zorgen en geven. Wat ik met liefde doe, maar de balans in mij van moeder tot ondernemer was zoek.
Natuurlijk zie ik ook de mooie momenten als ik terugkijk. Ik heb er gelukkig voor gekozen en geprobeerd zoveel mogelijk in het moment te blijven leven. In het moment te doen wat ik moest doen. En dat was aandacht geven aan mijn gezin. Maar ik kan niet ontkennen dat ik vandaag geniet van het openklappen van mijn laptop zonder gestoord te worden en weer zaken op te pakken. Ideeën die ik heb uit te gaan voeren. Ik wil mezelf meer verdiepen in mijn vakgebied.
Volgende week gaan de scholen weer open, weliswaar tot de zomervakantie, maar ik ga die weken weer met beiden handen aanpakken en van stilstaan naar voorwaarts mars!
Ik ben benieuwd naar jullie verhalen/ervaringen omtrent werken icm kinderen en de coronamaatregelen. Reageer hiervoor op mijn post op instagram. https://www.instagram.com/baukje_sidler_ehba/
Een voordeel: mijn normaal is het nieuwe normaal geworden; in een t-shirt met laptop op schoot aan het werk 🙂